Ζήσε στο παρόν.

Πάρε μια βαθιά ανάσα, ίσως και δυο, -όσες χρειαστούν τέλος πάντων. Και ζήσε στο παρόν.

Να ξυπνάς κάθε μέρα και να θες να ζήσεις περισσότερο, κάθε λεπτό και κάθε δευτερόλεπτο.

Τόσο μεγάλη να είναι η όρεξή σου, ποτέ να μην χορταίνεις και να θέλεις κι άλλο.

Να παρατηρείς τα λουλούδια, τις αμυγδαλιές- μου είπαν είναι η εποχή τους τώρα.

Μέσα στην βουή της καθημερινότητας, κάτω από τα δυνατά φώτα της αυλαίας, η ζωή μοιάζει με όνειρο και μυρίζει καλοκαίρι. Έφτασε και ούτε που το καταλάβαμε.

Να χαρίζεις την καρδιά σου σε όποιον αξίζει να έχει θέση σε αυτήν. Να αγαπάς και να αγαπιέσαι. Δεν υπάρχει πιο όμορφο πράγμα από την αγάπη.

Να ερωτεύεσαι. Συχνά. Έντονα. Να ερωτεύεσαι τον άγνωστο στην γωνία του δρόμου, τα πουλιά που κελαηδούν ένα απόγευμα Ιουνίου, τα τζιτζίκια που σε ξυπνούν τα πρωινά του Αυγούστου, την θάλασσα όλες τις εποχές του χρόνου.

Να ερωτεύεσαι εσένα. Κάθε μέρα και από λίγο. Τότε, σίγουρα, ο κόσμος θα είναι πιο φωτεινός. Γιατί θα είναι ο κόσμος σου. Θα τον έχεις επιλέξει.  Θα σε έχεις επιλέξει.

Να αισθάνεσαι τα συναισθήματα στο μέγιστο. Άνευ ορίων.  Δεν οριοθετούνται τα συναισθήματα.

Να τους συγχωρείς όλους, μα κυρίως τον εαυτό σου. Βασική προϋπόθεση για να σε αγαπήσεις είναι η συγχώρεση. Να συγχωρείς. Είναι πολύτιμος ο χρόνος για να τον σπαταλάμε σε αρνητικά συναισθήματα.

Μην επιμένεις σε ανθρώπους που δεν έχουν να σου προσφέρουν αυτά που ζητάς. Ας τους να φύγουν, αν δε σε κάνουν ευτυχισμένη.