Περπατάς στο δρόμο και θέλεις να τραβάς βλέμματα.

Εγωκεντρική φιγούρα θα σε χαρακτήριζα.

Έχεις άμυνες, πολλές άμυνες. Και σου εύχομαι να έρθει κάποιος στην ζωή σου να στις γκρεμίσει μια μια. Να δείξεις λίγο από το αληθινό εγώ σου, το είναι σου.

Παιδί της νύχτας και της μέρας. Απορίας άξιο πως έχεις τόση ενέργεια χωρίς καθόλου ύπνο.

Ευαίσθητος σταρχιδιστής. Οξύμωρο; Ούτε ευαίσθητος,ούτε σταρχιδιστής…βρες εσύ την λέξη.

Περιπλανιέσαι σε μια πόλη τόσο άδεια, τόσο απόμακρη. Σε μια πόλη γεμάτη από ξένους, αδιάφορους μικροαστούς.  Γελάω.  Μικροαστός. Τους μοιάζεις που και που. Δεν σε παρεξηγώ.

Ονειροπόλος μα κυρίως φιλόδοξος.

Κυνικός μα κυρίως πληγωμένος.

Ερωτευμένος με τη ζωή, αλλά όχι με τους ανθρώπους της.

Απογοητευμένος, αλλά πάντα ευδιάθετος.

Παιδί της ποιότητας, αλλά όχι ψευτοκουλτουριάρης.

Μιλάς πολύ, αλλά αυτοί που ξέρουν να ακούν, μπορούν να καταλάβουν. Λες για τις εμπειρίες σου αλλά δεν είναι ούτε οι μισές από αυτές που έχεις ζήσει. Άλλωστε τα πολύ όμορφα πράγματα μένουν για πάντα χαραγμένα στην ψυχή, δεν χρειάζεται να τα μοιραστείς σε τρίτους ή τέταρτους.

Παιδί της παρέας και ψυχή της παρέας. Οι φίλοι σου η δεύτερη οικογένεια σου.

Κι αν σε ρωτήσει ποτέ κανείς έτσι απορημένος ποιος σε πλήγωσε και είσαι μόνος, ουδέν αναντικατάστατος, θα απαντήσεις. Άκρως κυνικός. Τι σου έλεγα;

Γενικά παιδί των άκρων -και δεν μιλάω ποτέ πολιτικά. Η μουσική η ζωή σου. Καπνίζεις πολύ, αγαπάς πολύ, δίνεσαι πολύ και δένεσαι πολύ. Όλα πολύ ή όλα καθόλου.

Κι αν δεν το κατάλαβες ακόμα ξένε, αυτός ο κάποιος μπορεί να είμαι εγώ μπορεί και όχι. Εσύ επιλέγεις το τι θα πιστέψεις.